TKt 48

Układ osi:	1'D1'
Napęd:	2 cylindry, para przegrzana
Rozstaw szyn:	1435 mm
Użytkownik:	PKP
Kraj:	Polska
Producent:	Chrzanów, Poznań

Do obsługi ruchu podmiejskiego koleje DR i DB używały parowozów o układzie osi 1'D2', kolej CSD zamówiła maszyny trzycylindrowe o układzie osi 2'D2', PKP natomiast zapotrzebowała lżejsze tendrzaki z silnikiem bliźniaczym o układzie osi 1'D1', z podobnym naciskiem osi, ale o znacznie mniejszych parametrach.

Parowozy dostarczane przez dwie fabryki miały klasyczny kocioł spawany, rury cyrkulacyjne w skrzyn paleniskowej i ruchomy ruszt. W belkowej ostoi z przodu i z tyłu były umieszczone wózki Kraussa–Helmholtza. Osią napędną była trzecia oś wiązana. Zewnętrzny rozrząd Heusingera. Skrzynie na zapasy wody były z boków i z tyłu parowozu. Trochę niezwykły kształt nadawały parowozowi kominowe odchylacze dymu i skośna czołowa ściana budki.

W latach 1950–1957 wyprodukowano 209 parowozów serii TKt48 (Chrzanów — 115, Poznań — 94). Uszatki, jak popularnie nazywano maszyny tej serii, szybko ruszały z miejsca, nadawały się do ruchu wahadłowego bez obracania na stacjach końcowych. Pracowały na liniach górskich w Tatrach i Karkonoszach pokonując wzniesienia do 25 promili. Parowozy serii TKt48 są eksploatowane na PKP do dnia dzisiejszego.

Seria TKt48 jest jedyną swego rodzaju konstrukcją tendrzaka — dość duży nacisk osi, mniejsza wydajność kotła i moc silnika. Podobny parowóz kolei DR (seria 86) miał nacisk osi 15 t, kolei CSD (seria 433.0) tylko 13 t — przy porównywalnych parametrach.

Sześć maszyn tej serii wyeksportowano do Albanii.