Ogólnopolska Baza Kolejowa

wasiukibic (2022-05-26 22:20:15)

Pomijając słuszność zarzutów dotyczących szczegółowych rozwiązań techniczno-ruchowych (może się jeszcze DSDiK ogarną?), to jednak wiele miejscowości odciętych od kolei pasażerskiej powitała by, nawet taki skromny remont i reaktywację połączeń na 7-8 parach z otwartymi ramionami.

Michael (2022-05-26 18:53:39)

A te drzewko z prawej, to chyba sami wygięli i przywiązali koronę do słupka.

Olek Droń (2022-05-26 16:29:07)

Dzięki. Z tego co widziałem, chyba do remontu.

Tubylec (2022-05-26 16:21:46)

W nawiązaniu do wcześniejszego komentarza, mam pewne uwagi, pytania i wątpliwości. Po pierwsze, czy łącznicą od szlaku nr 296 do części rozrządowej prowadzony był ruch w kierunku Arnsdorf (AfA)- Pansdorfer See, obwodnica towarowa i dalej do Liegnitz Ost? Jeżeli była taka możliwość, to przed wjazdem na obwodnicę musiał być semafor i taki sam przy torze nr 296, od strony Miłkowic itd. Podobnie jak to było z łącznicą nr 775, przed wjazdem na linię nr 275. Nie wykluczam, iż przed nastawnią ”Arnsdorf Ost” było coś takiego. Być może tak było, a sygnały zostały zdemontowane, jak wiele innych elementów sterowania ruchem. Znałem osobę, która twierdziła, że taka sygnalizacja wyjazdowa istniała. Moim zdaniem takiej opcji nie było, gdyż w zamyśle projektantów było stworzenie wyłącznie możliwości kierowania składów do rozrządu, bezpośrednio na tory przyjazdowo-rozrządowe AfA, a pozostałe na tory wjazdowe, tranzytowe AfB. Jeżeli chodzi o ten fragment stacji, to w mojej głowie pozostał jedynie mglisty obraz niskich masztów semaforów i kształtowych tarcz rozrządowych, zamocowanych na konstrukcji wiaduktu, jako jedynych pozostałych elementów sygnalizacji. Pamiętam, że pod koniec lat 50-tych w Pątnówku (Jezierzany) obok nastawni istniał układ mechanicznego napędu sterowania, w postaci naprężaczy pędni (część była w dolnej części budynku nastawni), a było ich dużo. Pierwotnie musiały obsługiwać sporą ilość semaforów, tarcz i rozjazdów, gdyż w nastawni pozostała pewna ilość dźwigni nastawczych i sygnałowych. Ruch na magistrali nr 145 był bardzo duży, tylko rozkładowych pociągów pasażerskich w ciągu doby przejeżdżało 72 (1944r). Po drugie, podobne zastrzeżenie mam do łącznicy nr 775. Moim zdaniem na nią nie można było wjechać od strony Legnicy i wątpliwe jest też to, że przed wiaduktem w Pansdorfer See umiejscowiony był semafor, a jeżeli był, to pełnił rolę semafora blokady odstępowej. Zjazd z linii nr 275 (dawna145) na stacyjne tory wjazdowe w Miłkowicach (Arnsdorf) następował podobnie, jak jest to zrobione obecnie. Rozjazd poprzedzał semafor trójramienny i tarcza ostrzegawcza. Wersja przedstawiona przez Lokheizera mogła być uznana za prawdziwą zakładając, że w czasie ”przekuwania” toru w 1945r dla uproszczenia zdemontowano rozjazd w pobliżu nastawni i już więcej do wcześniejszego rozwiązania nie powrócono, bądź wtedy, kiedy podjęto decyzję o likwidacji części stacji przyjmującej pociągi bezpośrednio do rozrządu. Pozostaje do wyjaśnienia, jaką funkcję pełnił drugi tor obok tego, na którym odbywał się ruch w kierunku Jezierzan (Pansdorfer See). Czy było to przedłużenie od łącznicy nr 776 do torów wjazdowych, a może jednocześnie wyprowadzał ruch na obwodnicę z grupy torów odjazdowych AfA, gdzie przygotowano składy do wyprawienia? Ta opcja jest wysoce prawdopodobna. Pozostałe tory we wschodniej części stacji, o których autor wspomina, należały do grupy porządkowej, współpracującej z grupą torów kierunkowych. Dodam jeszcze coś, o czym nie było mowy, mianowicie to, że w obrębie rozjazdów zlokalizowanych pod wiaduktem było wyprowadzone, w kierunku wschodnim krótkie „żeberko” dla lokomotywy manewrowej. Po wojnie, początkowo wykorzystywane jako bocznica do składowiska złomu wojennego, a później do rozładunku szlaki i popiołów pochodzących z obrządku parowozów. A`propos nastawni Arnsdorf Ost, to była nazwa potoczna używana przez kolejarzy, a faktycznie miała symbol AfA1. Co do stosowanej techniki pneumatycznej mogę dodać, że kompresorownia znajdowała się w parterowym budynku opodal górki rozrządowej części AfA, obok był nitowany zbiornik na sprężone powietrze (chyba jeden), a w pobliżu budynku administracji stacji drugi (wyrównawczy). Kolejny etap modernizacji nastąpił po 1936r. W tym okresie wprowadzono wiele zmian w układzie torów stacyjnych, dojazdów do obiektów peryferyjnych itp. Poprawiono skuteczność łączności, wymieniając centralę telefoniczną na najnowocześniejszą, wprowadzono nagłośnienie itd., ale to już inna historia. Zastanawiam się skąd autor zna taką numerację łącznic, czy z Atlasu Kolejowego? Zakładam, że moja koncepcja dotycząca organizacji ruch tej części stacji jest właściwa, ale gdybym się mylił, to proszę o korektę. Oczywiście wszelkie wątpliwości rozwiałby schemat stacji Arnsdorf bei Liegnitz, gdyby ktoś nim dysponował (w czasach pierwszej modernizacji, lata 60-te, był powszechny). Kończąc, zastanawiam się poważnie, czy te informacje kogoś jeszcze interesują. Pozdrawiam.

Błażej Kopka (2022-05-26 15:18:18)

Ale ten tabor z uwagi na finansowanie niestety MUSI trafić na LK285 i nigdzie indziej (no plus Trzebnica). Przynajmniej w okresie trwałości projektu finansowania. W tym czasie będzie się tam marnował.

Błażej Kopka (2022-05-26 11:27:40)

A niech będzie sobie nawet 100 przewoźników - przeróżnych - ale niech wspólnie honorują jeden wspólny bilet. Najlepiej darmowy, albo za symboliczną złotówkę - Jak w Niemczech :)

Stanisław Stanisław (2022-05-26 11:02:49)

Całość Tracka jest do likwidacji, ale na planie widać dwa, nowe tory, położone w tym rejonie, w śladzie tych likwidowanych. Oba zakończone mają być kozłem oporowym. W śladzie toru nr 303 (dł. 918.006 m.) ma być położony tor o nr 601, sięgający w głąb Tracka (do ok. 3/5 toru nr 303), a w śladzie toru nr 308 (dł. 717,248 m.) planowany jest tor nr 602 (krótszy od nr 601, zajmujący ok 1/3 długości obecnego toru nr 308) na którym będzie „stanowisko postojowe do awaryjnego odstawiania uszkodzonych wagonów kolejowych przewożących towary niebezpieczne” (jak w opisie w dokumentacji). Bocznica do Michelina ulegnie drobnej korekcie. Jej wyprowadzenie będzie w nieco innym miejscu, obecny rozjazd nr 1209 stanie się rozjazdem nr 601, zlikwidowany będzie także rozjazd nr 1216 (na wschodzie, prowadzący do likwidowanej grupy torów na Tracku). Np. położone na północ, od grupy trzech torów bocznicy, zakończone kozłami oporowymi tory nr 609 i 611 są do likwidacji. Natomiast leżące obok nich tory bocznicy Michelina są bez planów modernizacyjnych. Noszą one obecnie nr 606, 607 i 608, wg przyszłej numeracji staną się torami nr 603 – 605. Podejrzewam, że ich właścicielem jest Michelin, więc dlatego nie będą na razie ruszane ani modernizowane (nie licząc korekt rozjazdów). PKP ogranicza przebudowę tylko do przyszłego rozjazdu nr 601 (obecny 1209). Oczywiście aby lepiej wyobrazić sobie to o czym piszę, proszę zerknąć na obecny schemat stacji: https://semaforek.ko…

Stanisław Stanisław (2022-05-26 10:07:33)

Sonia, Sonia, Sonieczka... :) Bardzo pięknie wygląda, tylko ta "korona" z anten jakoś jej nie pasuje. No cóż, takie czasy... była "Zbrodnia" (służba dla Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej) jest i "Kara" (szpetna korona) :)))) Proszę również o rozwinięcie tematu Bk/Blst Langmichels, teoretycznie Michałkowa, czy faktycznie w trawie są jakieś relikty świadczące o tym, że znajdował się tu kiedyś blok kolejowy ? [opierając się na podanej informacji: blst. = blokstation, na mapach polskich oznaczany jako BL.]. Tak na szybkiego przejrzałem M-blatty z 1921 i 1944 i brak tam tego typu oznaczenia, a w rejonie, gdzie stoi obecnie wieża, jest zaledwie oczko wodne.

Stanisław Stanisław (2022-05-26 09:11:25)

Mały komentarz do zdjęcia. Można domniemywać, że kryptonim „Sonia” mógł się odnosić do całego budowanego obiektu (punktu) w miejscowości Wielewo. Na podobnej zasadzie, jak na południu kraju, gdzie poszczególny punkty przeładunkowe Stałych Rejonów Przeładunkowych, otrzymywały imiona od pierwszej litery nazwy SRP (przynależne SRP Dorohusk nosiły kryptonimy na literę „D”, SRP Werchrata na literę „W”, a SRP Medyka na literę „M”). Choć nie można odrzucić także tego, że wieża wodna nosiła swoje imię samodzielnie. Domniemywam też (opierając się na wiadomościach z książki pana Zbigniewa Tucholskiego „Polskie Koleje Państwowe jako środek transportu wojsk Układu Warszawskiego”, że SRP Skandawa mógł być Rejonem „S” (na podobnej zasadzie o jakiej napisałem wyżej, SRP Werchrata była Rejonem "W" itd.). Według autora artykułu podanego w opisie do zdjęcia, SRP Braniewo rozpoczęto budować jako pierwsze (SRP Skandawa w następnej kolejności) oraz, że oprócz Przedsiębiorstwa Robót Kolejowych Nr 12 Gdańsk i junaków „Służby Polsce” w budowie uczestniczyli także więźniowie - może np. z Oddziału Dyscyplinarnego w Orzyszu (wojskowej jednostki karnej), a może z ZK w Braniewie, Olsztynie, Kamińsku czy Barczewie, trudno wyrokować ? PS. Subsens, szanowny autorze jakże konstruktywnych i pomocnych dla mnie opinii, myśli i informacji, spotkać się z Tobą na wiadukcie w Cerkiewniku byłoby dla mnie zaszczytem, a że w sumie są dwa wiadukty (używany i stary, chylący się ku upadkowi), byłoby niezwykle ciekawym doświadczeniem, przejść się nowym torowiskiem, od nowego wiaduktu do starego, uwzględniając – jak słusznie zauważyłeś - uzupełnienie płynów z powodu odwodnienia organizmu jakie bez wątpienia nastąpi po takim spacerze :) Już widzę oczami wyobraźni, jak siedzimy obok starego wiaduktu i oceniamy robotę wykonaną parę miesięcy temu, przez SUM-a. Mam nadzieję, że przy okazji nie wyburzono starego wiaduktu ? Kurczę, teraz tak myślę, czy przypadkiem to nie nastąpiło (przed przejazdem SUM-a) ??? Kawałki betonu spadały na torowisko od dłuższego już czasu, a w Cerkiewniku nie byłem od jesieni ubiegłego roku... Co do artykułu pana Białkowskiego, właśnie go zdigitalizowałem robiąc zdjęcia poszczególnych stron, w dużej rozdzielczości, tak więc proszę podaj mi na priv. swój e-mail, wówczas przyślę Ci je jako zwykłe pliki JPEG. Z ksero jest taki problem, że zdjęcia na nim wyszły by jeszcze tragiczniej, pomimo że i tak są w kiepskiej jakości (oceń po tytułowej fotografii). Artykuł raczej dużo nie wniesie do Twojej wiedzy na temat SRP, choć parę ciekawostek tam jest. Pamiętam, jak czytałem go kiedyś, z wypiekami na twarzy (w 1991 to było coś, przez duże „C”). Wracając do hipotetycznego spotkania... wakacje przed nami, pogoda coraz ładniejsza, więc czemu nie :) Trzeba tylko znaleźć konsensus co do terminu, godziny i tematyki jaką poruszylibyśmy w dyskusjach, tej kolejowej :) inaczej będę taki „malutki” przy wiedzy Kolegi, a tak, jakoś przygotował bym się "z góry", tak, abyś również Ty (być może), coś zyskał, z naszego spotkania :) bo ja, bez wątpienia wyniósł bym z niego wiele... Pozdrawiam

Parowóz Rozwadów (2022-05-26 06:20:06)

do re mi, Tego nie wiem, czy miało miejsce, wiadomo jakie były wtedy czasy. Tuszowanie takich zdarzeń było w tamtych czasach codziennością. Skoro autor podaje te zdjęcie to próbuję odpowiedzieć. Dolny Śląsk to nie moje tereny, ale miejsce bardzo interesujące.